część mowy

См. также в других словарях:

• część mowy — {{/stl 13}}{{stl 7}} klasa wyrazów wyróżniona na podstawie właściwych im cech formalnych, także znaczeniowych i ewentualnie fleksyjnych, np. rzeczownik, przymiotnik, czasownik, przyimek, spójnik, wykrzyknik {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• część — ż V, DCMs. częśćści; lm MD. częśćści 1. «wycinek jakiejś całości, będący wynikiem podziału lub wyodrębniony teoretycznie dla bliższego określenia czegoś (np. miejsca); jeden z elementów, na które dzieli się jakaś całość, pewna ilość z całości;… …   Słownik języka polskiego

• mowa — ż IV, CMs. mowawie 1. blm «zasób wyrazów, wyrażeń i zwrotów łączonych w wypowiedzi według reguł gramatycznych, używany w celu porozumiewania się przez członków jednego narodu, społeczeństwa, przez ludzi pewnego środowiska, regionu,… …   Słownik języka polskiego

• mowa — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. mowawie; lm D. mów {{/stl 8}}{{stl 7}} dłuższa wypowiedź ustna, zwykle opracowana literacko, dotycząca konkretnej sprawy, wygłaszana wobec jakiegoś audytorium; także zapis takiej wypowiedzi : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przymiotnikowy — «mający charakter przymiotnika, właściwy przymiotnikowi; utworzony od przymiotnika» Końcówki przymiotnikowe, np. ski, cki. ∆ jęz. Deklinacja, odmiana przymiotnikowa «deklinacja, odmiana o innych końcówkach niż deklinacja rzeczowników, mająca… …   Słownik języka polskiego

• czasownik — m III, D. a, N. czasownikkiem; lm M. i jęz. «część mowy obejmująca wyrazy podlegające koniugacji, oznaczające zwykle czynność lub stan; wyraz należący do tej części mowy» ∆ Czasownik przechodni «czasownik rządzący bezpośrednio (bez pośrednictwa… …   Słownik języka polskiego

• czasownik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 7}} część mowy odmieniająca się przez czas i osoby, nazywająca czynności lub stany, pełniąca w zdaniu najczęściej funkcję orzeczenia, także wyraz należący do tej części mowy {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przymiotnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 7}} część mowy odmieniająca się przez przypadki, liczby i rodzaje, nazywająca cechy, pełniąca w zdaniu najczęściej funkcję przydawki i orzecznika; także: wyraz należący do tej części mowy, np …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przysłówek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. przysłówekwka {{/stl 8}}{{stl 7}} nieodmienna część mowy nazywająca cechę, określająca czasownik, przymiotnik lub inny przysłówek, pełniąca wzdaniu funkcję okolicznika; także: wyraz należący do tej części mowy… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• interiekcja — ż I, DCMs. interiekcjacji; lm D. interiekcjacji (interiekcjacyj) jęz. «wykrzyknik (jako część mowy)» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

• partykuła — ż IV, CMs. partykułaule; lm D. partykułauł jęz. «nieodmienna część mowy (lub luźny morfem) spełniająca w zdaniu rolę pomocniczą, polegającą na modyfikacji sensu wyrazu lub wypowiedzi» Partykuła deiktyczna (wskazująca), modyfikująca, wzmacniająca …   Słownik języka polskiego